Magdalena

MAGDALENA

      d             A             d

1. Panie, popatrz, codziennie mijam drugich,

           g                       A

trzymam w ręku mój kamień by nim rzucić

        d         A                d

i nie rzucam, bo grzech mój przypomniałeś

       g                      A

i uciekam, choć lepiej było wrócić.

         d                  g

Ref.: Podaruj, podaruj mi Panie,

        C                    F   A

słowa, które darowałeś Magdalenie.

     d                g

Podaruj , podaruj mi Panie

        A                  d

tylko jedno, tylko Twoje przebaczenie.

2. Ona jedna, wzgardzona Magdalena,

w swojej prawdzie przed Tobą Panie stała.

Ona jedna przez wszystkich potępiona,

dar największy od Ciebie otrzymała.

3. Panie widzisz, dziś zginam swe kolana,

dziś przed Tobą chcę w prawdzie stanąć cały.

I wyciągam ku Tobie moje dłonie,

Panie nie daj, by puste pozostały.