1. Jak dwoje przyjaciół, tak z moim Panem
Przez życie idę, mój Pan i ja.
On mnie rozumie, zna troski moje,
Z pełności swojej obdarza mnie.
Ref. I wiem, że ta przyjaźń już będzie trwać,
Bo Bóg miłością jest, co nie przemija.
Z Nim życie jest piękne, pokoju pełne,
On o wszystkim wie, więc nie lękam się.
2. Gdy ludzie zawiodą mnie, to wiem, że Ojca mam,
On wielką swą mocą ochrania mnie.
Gdy Jego dziecko zasmuci, zlęknie się,
On sprawia, że mija noc, nastaje dzień.
Blog scholi przy parafii Trójcy Świętej w Popkowicach
niedziela, 2 września 2012
Jak dwoje przyjaciół
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz