Króla wznoszą się znamiona

1. Króla wznoszą się znamiona,

Tajemnica krzyża błyska:

Na nim życie śmiercią kona,

Lecz w, tej śmierci życie tryska.

2. Poranione ostrzem srogim,

Włóczni, co Mu bok przeszywa:

Aby nas pojednać z Bogiem,

Krwią i wodą hojnie spływa.

3. Już się spełnia wieczne słowo,

Pieśni, co ją Dawid śpiewa.

Głośną na świat cały mową,

Oto Bóg królował z drzewa.

4. Drzewo piękne i świetlane,

Zdobne w cną purpurę Króla,

Z dostojnego pnia wybrane,

Święte członki niech otula.

5. O szczęśliwe, bo ramiony

Dzierżąc, waży Boskie Ciało,

Okup świata zawieszony,

I łup piekłu odebrano.

6. Krzyżu bądźże pozdrowiony,

O nadziejo Ty jedyna!

Dobrym łaski pomnóż plony,

Z grzesznych niech się zmyje wina.

7. Trójco źródłem, coś żywota,

Ciebie świat niech sławi cały,

Przez Krzyż święty otwórz wrota,

Do zwycięstwa i do chwały.

Sekwencja

Niech w święto radosne Paschalnej Ofiary
Składają jej wierni uwielbień swych dary.
Odkupił swe owce Baranek bez skazy,
Pojednał nas z Ojcem i zmył grzechów zmazy.

Śmierć zwarła się z życiem i w boju, o dziwy,
Choć poległ Wódz życia, króluje dziś żywy.
Maryjo, Ty powiedz, coś w drodze widziała?
Jam Zmartwychwstałego blask chwały ujrzała.

Żywego już Pana widziałam, grób pusty,
I świadków anielskich i odzież, i chusty.
Zmartwychwstał już Chrystus, Pan mój i nadzieja,
A miejscem spotkania będzie Galilea.

Wiemy, żeś zmartwychwstał, że ten cud prawdziwy.
O, Królu Zwycięzco, bądź nam miłościwy.